Οι εκλογές ολοκληρώθηκαν και όλοι μετράνε τις νίκες τους και η χώρα μετράει τις ήττες της. Δεν επιθυμούμε να αλλάξουμε και ποτέ δεν το επιθυμήσαμε. Δεν ανήκουμε στη Δύση επειδή δεν το θέλουμε και δεν το θελήσαμε ποτέ από την
Other Stories
Bonjour, mes enfants! Πώς μου είστε; Γενικά, όλα πάνε καλά στο Στρουμφοχωριό αρκεί να μην ζεις στην Ελλάδα. Αν δεν… είσαι μια χαρά, διαφορετικά you sat the boat, my friend σε άπταιστα αγγλικά γιατί, μάνα μου, το σπικάρουμε το εγγλέζικο
Θα κληρονομούσα τον παράδεισο Ακούραστος θα στεκόμουνα στην άκρη του γνωστού Κόσμου να σε σώζω∙ Εσένα Κάθε πρωί δένομαι στην κοιλιά του Ήλιου αψηφώντας τον φόβο , μεγαλώνω με την τρυφερή όψη της εξορίας απ’ τα μητρώα της φθοράς
Χτύπησε η πόρτα, χτύπησε κι έστρωσαν τραπέζι ο φτωχός και ο θεός Γιορτάζουνε τον ήλιο τρώγοντας το φεγγάρι με τις καρδιές τους προτεταμένες Τι εποχές, τι εικόνες Η επίπεδη γη και η στρογγυλή μας κατάκτηση Το γαλάζιο υπέδαφος τ’
Μίλησέ μου για τα πράσινα φανάρια τ’ ουρανού, για το σιρόπι στις γωνίες τ’ αντίδωρα της καταιγίδας, το κόκκινο κρασί των λουλουδιών τον μαυρισμένο σταυρό στο μέτωπο της ταπεινότητας και την άφεση του θανάτου τις σταγόνες λαδιού στο ποτήρι και
Βρε καλώς τα παιδιά… Πού μου χαθήκατε, βρε; Λάθος, εγώ χάθηκα. Είχα, βλέπετε, να φάω μια φρίκη, δυο ήττες και πολλά “χ” αυτήν την περίοδο. Είναι που σε αυτήν την χώρα αν πεις “θέλω να έρθει το καλοκαίρι να ηρεμήσω”, το
Λίγο μετά την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα και ξεπερνώντας την προσωπική διάσταση που θα μπορούσε να έχει αυτή η ημέρα μιας και δεν θα μπορούσα να κρύψω πως είμαι κορίτσι του μπαμπά μου είναι μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε και
Δίστομο: Η χθεσινή επέτειος μνήμης της σφαγής του Διστομού σχετίζεται με μια αποφράδα ημέρα από τις πολλές των ημερών κατοχής της Ελλάδας από τα ναζιστικά στρατεύματα. Την μαύρη ,αυτή, επέτειο ο ιστορικός την έχει καταγράψει ως εξής: Στις 10 Ιουνίου
